jam jamque

jam-jamquĕ (or separat. jam jam-quĕ ).

I.

At this very moment, just now:

quae potest in vita esse jucunditas, cum dies et noctes cogitandum sit, jamjamque esse moriendum?

Cic. Tusc. 1, 7 fin.:

cum Romae essem et te jamjamque visurum me putarem,

id. Att. 12, 5 fin.; 14, 22, 1; id. Fin. 3, 14, 48:

Caesar adventare jamjamque et adesse ejus equites nuntiabantur,

Caes. B. C. 1, 14.—

II.

The strengthened jam and jamjam, already, now, just:

Umber Haeret hians, jam jamque tenet,

Verg. A. 12, 754; 940; Ov. M. 1, 535; 11, 724; v. jam, I. A. 1. b. a.